Ons Bos

We hebben al een tijdje niks meer laten weten over het wel en wee van het bos dat we aan het planten zijn. Hoogste tijd om u daar weer eens van op de hoogte te stellen. Het gaat behoorlijk goed. Natuurlijk, het gaat niet zo snel als we wel zouden willen, voor de leek lijkt ons land waarschijnlijk nog steeds het meest op een verwaarloosd grasveld. Maar wij, als deskundigen, biologen en eigenaars (en dus wellicht niet helemaal objectief) zien een, weliswaar heel jong, tropisch bos.

We zitten nu aan het einde van de droge tijd en we zien nu al wel dat sommige boompjes het niet gered hebben, maar het lijkt erop dat meer dan 90% het droge seizoen wel overleeft. Het enige patroon dat we tot nu toe zien is dat een boompje dat ons is verkocht als ´Zapote Colombiana´ het bij ons niet doet; acht van de tien zijn al dood. Verder zien we ook dat boompjes die na september gepoot zijn meer moeite hebben met de droge tijd dan boompjes die voor die tijd zijn gepoot. Dat komt vermoedelijk niet door een gebrek aan water, maar door een gebrek aan licht. Het was continue zwaar bewolkt in oktober en november, zodat de boompjes vorig jaar gewoon niet genoeg licht hebben gehad om grote wortels te maken en die diep de grond in te sturen. We gaan dan ook proberen om dit jaar het planten te concentreren in de periode van mei tot begin september.

Bomen die vroeg gepoot zijn, doen het prima. Onze ster is nog steeds een mahonieboom in de Heliconia vallei. Die hebben we gepoot in november 2006 en is nu drie en een halve meter hoog. De meeste Panamabomen en de ‘amarillos’ doen het ook erg goed. Veel ‘amarillos’ zijn in een jaar bijna twee meter hoog geworden. Een verrassend goed groeiende boom is de “Apenborstel” (Peine de Mono) die we laat gepoot hebben, maar die toch op sommige plaatsen al 1 m hoog is geworden. De heliconias (geen bomen overigens) die we vorig jaar gepoot hebben doen het prima. De papagaai-heliconias hebben vrijwel continu gebloeid van mei tot maart.

Verder komt er ook van alles en nog wat op waar we niets gepoot hebben. Maar dat is niet zo heel gevarieerd. Er komen vooral guava-, espavé-, nance- en roble-bomen op. Eén van onze heuvels lijkt wel een guavekwekerij, er staan letterlijk tientallen jonge guaveboompjes. Er zijn ook enkele grotere guave bomen en die dragen vrucht die de plaatselijke jeugd er graag uitplukt.
We hebben dus geen bezwaar tegen al die guaveboompjes, we kunnen daaronder of naast mooi andere boomsoorten poten die van schaduw houden, zoals de cacaobomen die nu al een jaar in potten staan te groeien.