Werk vakanties

We zijn het nieuwe jaar ingegaan met bezoek. Kees was er en ook Theo en Truus, de ouders van Loes.
Iedereen is inmiddels weer terug in Angola en Nederland, en deze blog is dus ernstig vertraagd, maar hier is ie dan. Omdat er altijd genoeg te doen is op de finca zit er niemand echt lang stil tijdens de vakantie. Kees wierp zich vol overgave op de reparatie van de dam. Na een hevige dag regen, met 140 mm, had het stroompje een weg gevonden onder de dam door. Nu, na deze flinke operatie reparatie staat er nog steeds volop water in.
Kees blijft een vogelaar en had een leuke klus bedacht voor Theo: Nestkasten maken. Hoewel het erg warm was kon een van de werkbanken in de schaduw van de cashewboom gezet worden en kon Theo aan de slag. Af en toe werd hij opgehouden door een vlinder die op zijn hand kwam drinken. Er zijn 9 nestkasten gemaakt in verschillende maten en soorten.
En die moesten bij voorkeur hoger dan 6 meter komen te hangen in bomen. Nu hebben wij geen ladder die zo hoog is, maar we hebben Justino die goed kan boomklimmen. Met behulp van een touw, gegooid over de eerste tak op zo’n 4 meter hoog, hijst Justino zichzelf op, zich met blote voeten afzettend tegen de stam. Omdat er dan meer takken zijn klimt hij verder, het touw mee nemend. Op de juiste hoogte, zittend op een tak, wierp hij het touw weer over een tak en laat de rest van het touw zakken. Kees vangt het touw op en bindt de uiteinden aan het ijzerdraad dat door de kast gaat. Eenmaal vast hijste Justino de nestkast omhoog en maakte hem vast aan de boomstam met het ijzerdraad. Kees hield toezicht en Loes fotografeert.
En zo deden we ook de andere nestkasten.
De fotos zijn te zien op
http://www.flickr.com/photos/tanagertourism

Een andere lopende klus was het verzamelen van het graszaad (jaragua gras), want daar hadden we veel te veel van. Dit werd gedaan door enkele extra arbeiders, maar eenmaal in zakken gepakt moest dit oververpakt voor extra lucht zodat het nog na kon drogen.Truus ging er wel even voor zitten. Maar de stoelen zaten wel hard.

Truus heeft ons ook nog geholpen door heel veel aarde te mengen (zwarte aarde, klei, rijstekaf/zand) en dit in pootzakjes en melkpakken gedaan waarin wij weer heel veel zaadjes van bomen hebben gepoot. Onder andere zaadjes die we eerder verzameld hadden in Cerro Hoya nationaal park. Maar weer die harde stoel...
En dus kocht Loes schuimrubber in Mariato, 4 grote plakken. En omdat Theo goed is in meubelmaken enzo, hebben we nu 8 kussens voor stoelen. Truus heeft ze genaaid. Eerst de stoelkussens voor in de relax-keuken rancho en toen ook voor de ‘harde’ stoelen in de werkplaats.

Inmiddels zit het dak op onze 3^e rancho. Daar heeft Theo ter paard ook nog toezicht op gehouden! De planken voor de vloer moesten nog even drogen maar zijn nu geschaafd en geschuurd. Wie herinnert zich nog een blog over hoeveel werk dat wel niet was, dat schaven met de hand? Wij herinnerden ons dat goed en hadden maar vast een schaafmachine gekocht!

En voor diegenen die zich afvragen hoe het nou zit met de bouw en de vergunningen...

ANAM had ons medegedeeld op 17 december (enigszins vertraagd...) dat we een archeologische studie moesten uitvoeren en dat we een kaart moesten toevoegen met daarop de locatie van het afwateringsysteem en ook wilden ze nog wat meer details in tekst. De archeoloog is geweest op 3 januari en heeft verklaard dat de grond cultuur historisch steriel is omdat het zure grond is. Dus geen bezwaar tegen de bouw. Wij hebben kaarten gemaakt en een rapport en dat op 21 januari allemaal ingeleverd.

Ik kan ze bellen na ongeveer 10 dagen tot twee weken: volgende week dus... ben benieuwd.