Terug van weggeweest

U heeft een tijdje niets van ons gehoord omdat Kees ziek was en Loes in Mozambique aan het werk is. Kort nadat we terugkwamen uit Costa Rica, was het land eindelijk officieel van ons en ik ben direct de volgende dag begonnen met de eerste werkzaamheden. Maar daar had ik me niet zo goed op voorbereid. Zo had ik wel drinkwater klaargezet om mee te nemen, maar vergat ik om het mee te nemen. Ook had ik geen schone kleding bij me. De vroege ochtend is nu eenmaal niet mijn sterkste moment.

Na zes uur rondlopen, graven en sjouwen ben ik bezweet en wel in de auto teruggereden, zonder shirt om de auto niet vies te maken en met de airco flink hoog om af te koelen. Dat resulteerde in een stevige verkoudheid. Nadat ik die een paar dagen zorgvuldig verwaarloosd had, ontwikkelde die verkoudheid zich in niet meer te negeren voorhoofdsholteontsteking. En dus heb ik ruim twee weken mezelf thuis vreselijk zielig zitten vinden terwijl ik grote hoeveelheden thee met versgeperst citroensap en honing dronk. Dat had uiteindelijk wel het gewenste resultaat: Ik ben weer beter.

De afgelopen weken ben ik verder gegaan met de transformatie van weiland in tropisch bos. Ik heb een reeds bestaande poel wat groter en dieper gemaakt in de hoop wat water op te slaan voor het droge seizoen (dat begint half december). Verder heb ik hier en daar de reeds door het vee gebaande paadjes begaanbaarder gemaakt en nu ben ik bezig om een kleine ‘tree nursery’ te maken, alwaar we kiemplantjes kunnen vertroetelen met water, schaduw en compost tot ze het weiland in mogen. U ziet al dat u nog niet naar Google Earth hoeft te gaan, zo groot zijn de veranderingen nog niet.

Ook heb ik het water opnieuw aangesloten. Ja, dat lijkt heel wat, maar het was een kwestie van een verstopte buis vervangen en klaar is Kees. Het water krijgen we overigens gratis aangeleverd van een lokaal kleinschalig ruraal systeem. Er wordt ergens op een hoog punt grondwater opgepompt en dat valt dan vanzelf door de leidingen naar je kraan. De druk is niet eens zo slecht, je kunt er makkelijk onder douchen. Alleen als er wat kapot gaat moeten we geld en arbeid leveren aan het lokale watercommittee. Ik denk dat we ergens een watertank moeten aanleggen zodat we een paar kuub in voorraad hebben als de boel een keer kapot gaat. Want dan zal het wel een dag of twee duren voor alles weer gerepareerd is.

Tijdens mijn activiteiten op ons land ben ik ook al wat wildlife tegengekomen. Zo weet ik zeker dat er zo’n twintig vogelsoorten rondvliegen waaronder een ijsvogeltje, kolibrietjes, verschillende soorten vliegenvangers, zangertjes en een piepklein uiltje. Verder ben ik in de poel zeker vijf vissen en drie garnalen tegen gekomen. Niet veel muggen maar wel een kleine schorpioen en een hele grote vogelspin. Helaas is onze camera kapot, dus geen foto van de vogelspin, maar het beest was ongeveer zo groot als mijn hand (20 cm lang en 10 cm breed). Dat is inclusief de poten, maar persoonlijk vind ik dat dat de enige maat is die telt. Ik heb tenslotte nog nooit een spin zonder poten in het wild gezien.