Panamagie

Deze weblog gaat over onze emigratie ervaringen (2006 - 2011). We hebben een herbebossings en toerisme bedrijf. We ontvangen gasten in onze bed en breakfast en bos-tuin. Zie www.hotelheliconiapanama.com Voor de tuin, zie: www.tanagertourism.com Ecotoerisme is belangrijk - ECO betekent voor ons 'Ecological and Community Oriented'. Nieuwe blogs met meer fotos, zie: www.panamagic.wordpress.com Volg ons ook op facebook: Heliconia Inn e-mail naar: tanagertourism@gmail.com

zaterdag, augustus 11, 2007

Het zit niet altijd mee

Afgelopen week hebben we enige tegenslagen te verwerken gekregen. Na maanden bellen, vergaderen en wachten kwam vorige week dan eindelijk de boormachine om bij ons naar water te boren (zie foto’s). Vantevoren werd ons (uiteraard) verteld dat er in Panama bijna overal water was, dus dat het niet zoveel uit maakte waar ze zouden boren. De belangrijkste beperkende factor was de toegankelijkheid: de boormachine woog 25 ton en de begeleidende vrachtauto met water was ook superzwaar en had geen vierwielaandrijving. Dus hadden we in overleg een makkelijk bereikbare plek uitgezocht, zonder helling.

Op 26 juli was het dus zover en werd er geboord.
(foto´s te bekijken op http://www.flickr.com/photos/tanagertourism/sets/72157601522605894/

Rond de 25 meter waren ze optimistisch, er was zo’n 5 liter water per minuut. Ze vinden gewoonlijk ook op ongeveer 28 meter diepte water. Helaas, ze boorden wat verder maar op 56 meter was het nog steeds niet meer water geworden, en bleek onze plek kennelijk niet makkelijk bereikbaar voor het grondwater. Het water was niet eens genoeg om de put goed schoon te blazen, en een motor pomp kan er ook zeker niet op. De put werd dan ook ‘droog’ verklaard, hetgeen betekent dat we ‘slechts’ de helft van de prijs betalen, maar omdat ze ongeveer 2x zo diep geboord hebben is het nog een flinke smak geld.
Op de 27e juli was het debiet van de put hooguit 50 liter per uur. Niet eens genoeg voor een pomp op zonne-energie, maar het schijnt dat het zal verbeteren als het eigen water langzaam het boorgat schoonmaakt...

Hoe dan ook, wij gingen in mineur terug naar Santiago, waar het voor vier dagen Santiago feesten net begonnen was. Daar wachtte ons de volgende vervelende verrassing. Er was ingebroken door de zijdeur en onze beide laptop computers én de externe harde schijf met back-up waren gejat. Weg. Foetsie. Dat de computers gejat waren is kostbaar, maar dat valt eigenlijk in het niet bij al het werk, informatie en alle fotos die we kwijt zijn. We hadden tientallen uren gestopt in het verzamelen van informatie over bomen, planten, vogels (aah, kees zijn lifer list... en tropische ecologie). We moeten dat nu allemaal opnieuw gaan opzoeken, analyseren en integreren.

Gelukkig bestaat het internet en hadden we kopieën van de beste foto’s gestuurd naar familie in Nederland en de onwerpster van onze website had gelukkig bijna al onze foto’s uit Panama.
Desalniettemin zijn we toch aardig wat kwijt. Bijvoorbeeld 30 GB muziek... We hadden de afgelopen maanden heel wat muziek opgenomen van vrienden in Mozambique en ook in Nederland en dat is allemaal weg. Onze eigen muziek moeten we ook weer opnieuw op de PC zetten en de ‘playlistst’ moeten ook weer opnieuw samengesteld worden. Uren tijd en dat in een tijd waar we tijd nodig hebben voor het verder ontwikkelen van het land want we zullen geld moeten gaan verdienen...
Hoe dan ook, we willen dit blog besluiten met een OPROEP aan iedereen: Stuur ons alsjeblieft 3 van de beste of leukste songs die je zelf hebt in MP3 voor onze nieuwe muziekselectie. Graag naar keesgroenendijk@yahoo.com. We hopen dat op deze manier onze nieuwe collectie heel interessant wordt. Alvast bedankt.