Alleen op de wereld?

Nee bepaald niet. Zelfs niet alleen in Panama en ook al niet de enige investeerders in Panama. We zijn zelfs niet de enige investeerders in Mariato district.
Tijdens ons eerste bezoek hebben we onderhandeld met meneer Remigio. Die had 47 hectare beschikbaar. Helaas, hij wilde alles in een keer verkopen en ging op dat moment niet lagerdan 17,500 Usd/hectare. Tja, dan heb je het wel over ruim 800,000 USD, veel meer geld dan wij beschikbaar hadden/hebben.
Verleden week hoorden we dat hij het land uiteindelijk heeft verkocht aan een Oostenrijker voor 16,500 Usd/hectare. Nog steeds meer dan driekwart miljoen en veel meer dan wij op dit moment kunnen investeren.
Ook hoorden we dat een Frans echtpaar dat eerst 7 jaar in de Dominicaanse Republiek in het tourisme heeft gezeten nu op het Gobernadora eiland is neergestreken. En terwijl ik een keer in het Clarocom cafe zat, ontkwam ik er niet aan om te horen dat de een of andere Amerikaan (waarom hij dacht dat hij in de telefoon moest schreeuwen als hij naar de VS belde weet ik ook niet) ook ergens in Veraguas een stuk grond heeft gekocht.
Tegenover de Cabañas Torio is een stuk van 500 hectare dat oorspronkelijk voor herbebossing met teak was bedoeld, door een Zwitser verkocht aan een Noor (de grond bleek uiteindelijk ongeschikt voor teak).

Zijn wij nu bang voor de concurrentie? Voorlopig nog lang niet. De meeste mensen die investeren, hebben een heel ander doel dan wij. Ze delen de grond die ze kopen op in kavels, maken het bouwrijp en proberen het dan weer door te verkopen aan, vooral Amerikaanse, gepensioneerden. Dat gaat nog niet zo hard als iedereen ons graag wil doen geloven. De eigenaar van Cabañas Torio had in Januari twee stukken verkocht, één aan zichzelf en één aan z’n broer en sindsdien heeft hij alweer een stuk verkocht, en misschien wel twee. OK, elke verkoop brengt een berg geld binnen (de bouwrijpe kavels kosten ongeveer 65,000 USD) maar er zijn ook heel wat kosten aan voorafgegaan. Om een voorbeeld te geven electriciteit tot aan zijn stuk land kostte 20.000 dollar. Hij heeft geloof ik 20 plots, maar ik denk niet dat die man miljoenair zal worden van deze handel.

Dat Franse stel zit ver bij ons vandaan en op een eiland, dus daar kunnen we mee samenwerken in plaats van concurreren. De meest actieve organisatie hier lijkt de ‘Peace Corps’ te zijn, een Amerikaanse vrijwilligers organisatie die in veel gebieden probeert om de cooperaties in dorpen te laten profiteren van het te verwachte toe te nemen toerisme...
Maar het is verder nog erg stil op het gebied van toeristische activiteiten in het zuidwesten van Veraguas.

Binnenkort meer over de peace corps initiatieven.

p.s. Als het goed is is het nu gemakkelijker om commentaar te geven!

Alweer land, maar nu ook een huis

Ja, we zijn weer een stap verder. Maandag hebben we een voorlopige koopakte getekend en de eerste betaling aan de eigenaar van het land in Veraguas gedaan. Dat tekenen hebben we bij de gemeente in Moriato gedaan, omdat er ook weer een vingerafdruk aan te pas kwam.

Zondag waren we ook ‘even’ naar het land gegaan. Onder andere om een kopie van het contract te brengen voor de verkopers om het te lezen en vóór te laten lezen. Dat gebeurde door de kleindochter van de oficiële eigenaar, en die kwam haar weer even helpen om ons het huis te laten zien. We kunnen dit huis ook kopen, maar het viel wel een beetje tegen, dus we hebben de prijs wat naar beneden gepraat. Sinds 2001 heeft er niemand in het huis gewoond behalve enkele vleermuizen. Het huis was eigenlijk ook niet helemaal af.

Het gaat ons vooral om het stukje land waar het huis op staat, want het is aan drie kanten ingesloten door het land dat we kopen dus logisch om dit ook te willen hebben. Hoe dan ook, het huis gaat waarschijnlijk dienen als kantoor en receptie en als het eenmaal van ons is, ook als tijdelijk onderkomen.

Jaa, zo op de foto lijkt het heel wat, maar voor het echt bewoonbaar is zal er nog wel het één en ander moeten gebeuren. Allereerst een schoonmaak, en het dak moet eraf (wat hebben wij toch met daken). Sommige balken zijn rot en we willen een steiler dak van een betere kwaliteit (minder lawaai als het regent) en misschien ook nog wel een extra verdieping... De vloeren moeten geëgaliseerd worden en waarschijnlijk willen we er tegels in, en waarschijnlijk zullen we ook kritisch moeten kijken naar de waterleiding als we een functionerende badkamer willen hebben. Maar goed, er IS een waterleiding en er is ook electriciteit, dus dat scheelt al weer.

Er zullen ook meer ramen in moeten. De foto laat slechts de voorkant zien en die is OK, maar aan de zijkanten van het huis zijn als ‘ramen’ cementblokken met sierlijke gaten gebruikt. Dat is goedkoper, maar niet insecten vrij en het laat ook niet veel licht naar binnen. De deur aan de achterkant is enigszins vergaan en ... de volgende keer krijgen jullie meer foto’s. Deze keer hadden we een camara geleend van een vriend die ons ook gebracht had met de auto.

Terwijl de kleindochter even bij opa en oma verbleef hebben wij na het bekijken van het huis ook een paar uur rondgesjouwd op het ‘grote’ land met een daartoe gekocht meetlint van 50 m., papier en een potlood om de boel zo goed mogelijk in kaart te brengen.
Het valt fysiek niet mee om dat te doen: zweet en nog meer zweet. Het is namelijk boven de 30 graden celcius met een vochtigheid van over de 85%. Op de foto kun je dat helaas niet zien, maar wel enigszins de helling en de gele meetlinthouder.


We begrijpen wel goed waarom veeboeren klagen dat zulk heuvelachtig land niet goed is: het vee verliest teveel gewicht met op en neer lopen. Wij hopelijk ook en misschien is er een gat in de markt voor het ‘dieet-toerisme’: Om bij het restaurant te komen moet u eerst 10 heuvels op en af, dus u valt gegarandeerd af terwijl u vakantie viert!

p.s. sorry het lukt even niet met het opladen van de foto´s.

Panama de maat genomen

Meten is weten. Maar als er met twee of meer maten wordt gemeten, wat weet je dan nog? Dat je op moet letten, en dat zul je zeker moeten doen in Panama. Het lijkt erop dat er geen echte beslissing is genomen over welke eenheden er hier gebruikt mogen worden.

Kijk, afstanden worden aangegeven in meters en oppervlakten gaan in hectares. Behalve als het over huizen gaat, want aannemers schatten de constructie prijs op basis van vierkante voeten. Maar als je er (zelf) plavuizen in wilt leggen, dan kom je tot de ontdekking dat die weer per vierkante meter worden verkocht. Dat Amerikanen geen A4 gebruiken maar ‘letter size’ wist u misschien al vanwege de optie in een bekend tekstverwerkingsprogramma, maar wist u ook dat de beugel in dossiermappen voor die maat smaller is, zodat de perforatiegaatjes dichter bij elkaar moeten zitten en dat je dus niets hebt aan een in Europa gemaakte perforator?

Overigens geven de snelheidsmeters in auto’s met grote cijfers de snelheid in mijlen per uur en in kleinere cijfers de snelheid in kilometers per uur. De totaal afgelegde afstand wordt weer in kilometers aangegeven. De benzine wordt verkocht per gallon, net als melk (kwart of halve gallons) en verf. Wijn komt in flessen van 0.7 liter, frisdrank in flessen van 1 en 2.5 liter en drank in blik komt in fluid ounces (fl. oz). Het bekende blikje is hier 12 fl oz = 355 ml.

Verse produkten, vis, vlees, groenten en fruit worden verkocht per pond (485 gram.), maar boter en margarine worden weer gemeten in grammen. Voorverpakte levensmiddelen kunnen in zo ongeveer elke denkbare eenheid en maat verpakt zijn. Meestal ligt het aan het land van herkomst. Dus balsamico azijn komt in een fles van 250 ml ℮, lokaal verpakte olijfolie in een flesje van 8 oz en pindakaas (uiteraard uit de VS) komt in een potje van 12 oz. Panamese koffie komt in pakjes van bijna een half pond (212 g. = 7.5 oz). Merk op dat er op de in Panama en de VS geproduceerde verpakkingen geen ‘℮’ staat en dat het hier dus het minimum gewicht betreft (of dient te betreffen).

Panamese rum kun je krijgen in verpakkingen van 250 ml tot 1 gallon. Bij die rum moet je helemaal nijdig oppassen, want bij de fles van 1750 ml staat een groot plakkaat van de supermarkt dat beweert dat dat een halve gallon is, maar dat is het dus niet. Een halve gallon is nl 1892.5 ml. Misschien gaan ze ervan uit dat mensen die zulke hoeveelheden rum drinken toch al niet meer kan rekenen?

Vogeltjes in Panama: de tangaren

Dat Panama in de tropen ligt, merk je al heel snel, zelfs aan de stadsvogels. Zelfs in het centrum van Panama stad, toch niet echt een groene zone, vliegen met enige regelmaat papagaaien rond. In totaal heb ik minstens twintig soorten geteld in het midden van de stad, waaronder kolibries, valken, vliegenvangers en tangaren.

Wie naar het Parque Metropolitano gaat, kan nog veel meer soorten zien. Dit park is 200 hectare tropisch bos dat nu zo ongeveer in de stad ligt. Behalve ruim 200 vogelsoorten, kun je er ook luiaarden, agoutis (een uit z’n krachten gegroeide cavia op hoge poten), neusbeertjes en onder andere kleine aapjes (Geoffroy’s tamarins) tegenkomen. Die aapjes komen alleen in Panama voor en ze worden steeds zeldzamer omdat het regenwoud ook in Panama steeds kleiner wordt en steeds verder versnipperd raakt.

Terug naar de vogels en meer specifiek over de Tangaren.
De tangaren komen alleen in de niewe wereld voor. Het zijn kleurrijke vogels die een sociale en vrien-delijke indruk wekken. Ze worden ook vaak gevoerd zodat je ze in je tuin kunt bekijken. In de boom-kwekerij van het metropolitan park, legt het personeel bananen neer op de rand van het hek. De vele verschillende Tangaras eten graag fruit en vooral banaan, dus het is altijd prijs op de rand van het hek.
blauw-grijze tangara

Omdat Kees, zoals bekend graag vogeltjes kijkt en ook hoopt professioneel andere vogelaars te begeleiden op hun toekomstige vakantie met ons bedrijf, wilden we graag een vogel in het logo. Wij hebben de Tangaren uitgekozen voor de naam en logo van ons bedrijf, onder andere vanwege dat vriendelijke en sociale imago, de wijde distributie en ook omdat niemand ze nog in die zin heeft gebruikt. We gebruiken de Engelse naam en ons bedrijf heet dus Tanager (spreek uit tè-nâ-ger) Tourism.



De typische boomstamvorm bij de kleine en grote T van het logo verwijst naar de herbebossing en de combinatie van vogels en bomen naar onze betrokkenheid bij het milieu en de ecologie.

Wat vinden jullie van ons logo?